Ραμόν Τσάο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ραμόν Τσάο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 27 Ιουλίου 1935 Βιλάλμπα |
| Θάνατος | 20 Μαΐου 2018[1] Βαρκελώνη[1] |
| Κατοικία | Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Γαλλικά γαλικιανή γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας δημοσιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μάνου Τσάο Antoine Chao |
| Αδέλφια | Xosé Chao Rego |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Γαλικίας για την επικοινωνία (1997) Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (1991) Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2001) |
Ο Ραμόν Λουίς Τσάο Ρέγο (Ramón Luís Chao Rego, 21 Ιουλίου 1935 – 20 Μαΐου 2018) ήταν Ισπανός δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στο πιάνο το 1955. Την ίδια χρονιά μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει μουσική με την Νάντια Μπουλανζέ και τον Λαζάρ Λεβί. Το 1960 ξεκίνησε την συνεργασία του με την Υπηρεσία Ιβηρικών Γλωσσών του RTF. Έγινε επικεφαλής αυτής της υπηρεσίας δέκα χρόνια αργότερα. Την ίδια περίοδο συνεργάστηκε με την ισπανική εβδομαδιαία εφημερίδα Triunfo, την μηνιαία εφημερίδα Le Monde Diplomatique και τις ημερήσιες εφημερίδες Le Monde και La Voz de Galicia.
Ο Ραμόν Τσάο έλαβε τον τίτλο του ιππότη της Τάξης των Γραμμάτων και Τεχνών (chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres το 1991 και τον τίτλο του officier το 2004. Το 2003 η ισπανική κυβέρνηση τον βράβευσε με το Orden del Mérito Civil. Το 1997 κέρδισε το βραβείο Premio Galicia de la Comunicación. Το 2001 έλαβε το βραβείο Liberpress για την συνοχή του απέναντι στον άνθρωπο και την αλληλεγγύη του στο πεδίο της δημοσιογραφίας : “pela seva coherència humana y solidaritat periodística”.
Ήταν ο πατέρας του δημοσιογράφου του ραδιοφώνου Αντουάν Τσάο και του μουσικού και τραγουδιστή Μάνου Τσάο - και οι δυο μέλη του συγκροτήματος Mano Negra του οποίου η περιπέτεια στην Κολομβία περιγράφηκε στο βιβλίο του Ραμόν Τσάο Mano Negra en Colombia: Un tren de hielo y fuego.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Llorens Artigas with Georges Ferraro TVF (1970)
- Arriba España with José María Berzosa and André Camp. SFP París (1976)
- Oú es-Tu ? with J.M. Berzosa FR3 (1989)
- 50 años después de la guerra, with José Maria Berzosa (1980- SFR)
- Tres días con Onetti, with José María Berzosa - SFP-Paris (1990), Océaniques
Ραδιόφωνο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- De la Bastilla a Moncada Premio Radio La Habana. ORTF (1978
- Conversaciones con Jorge Luis Borges, σε συνεργασία με τον Ignacio Ramonet ORTF (1980)
- Julio Cortázar Esbozo with (Adelaida Blázquez) Premio International "España" (1984)
- De Berceo al altiplano, itinerario del español Premio International "España", σε συνεργασία με την Erlens Calabuig (1985)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Georges Brassens (1973)
- Después de Franco, España (1975)
- Guía secreta de París (1979)
- O lago de Como (1982)
- Conversaciones con Alejo Carpentier (1984)
- Un possible Onetti (1992)
- Mano negra en Colombia: Un tren de hielo y fuego (1992) (αγγλική μετάφραση : The Train of Ice and Fire, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Route, 2009).
- Prisciliano de Compostela (1999)
- Abecedario (subjetivo) de la globalización (με τον Ignacio Ramonet και τον Jacek Woźniak)
- La pasión de la Bella Otero (2001)
- Desde mi otero (2003)
- Porque Cuba eres tú (2005)
- Las Travesías de Luis Gontán (2006)
- Las andaduras del Che (με τον Jaceck Wozniak) (2007)
- Guia del París Rebelde con Ignacio Ramonet, (2008)
- Memorias de un invasor (2008)
- Cuba-Miracles (με τον Jacek Wozniak και τον Αντουάν Τσάο (2009)